حكاية ترويض الاسد بقلم شيماء رمضان
بنت حامل وتعبت اثناء الامتحان قام وقف بأعتدال وكان هايتجنن لسه هايدخل يسئل على نورهان شافها خارجه عليه وكانت بلبسها المتناسق ونظارتها الشمسيه اللى بلون الوردى بمبى وكانت فعلا زي الملاك خطفت عين حمزه وكأنه بيشوفها لأول مره ابتسم بحب وافتكر لما شافها اول مره فى نفس المكان ده لما خبطت فيه نورهان بصتله بأستغراب وقربت عليه اتفاجئت بيه بيقرب عليها بشده وكأنها كانت مسافره
حمزه بحب ولسه حاضنها خفت عليكي اوي
نورهان خلاص ياحمزه احنا فى وسط الناس
حمزه وايه يعني انتى مراتي ووحشتينى
نورهان حمزه حبيبى مراتك فى البيت مش فى الشارع زمانهم صورونا مليون صوره هتنزل على كل جروبات الجامعه
حمزه وقف وبحب فاكره يانورهان اول مره شوفتك فيها هنا
حمزه بحب هو ايه التليفون ولا صاحب التليفون
نورهان حطت ايديها على ذقن حمزه صاحب التليفون وعرفنه اللى حصله انما التليفون بقا فين
حمزه موجود شيلته مع دفتر رسوماتك والنوووت فكراها
حمزه انتي لسه بتتكسفي مني بعد كل ده طب اشفطي بطنك ويلا ياحبيبتى
نورهان يلا يادكتور اسد عشان انا جعانه فطرت ٣مرات ولسه جعانه
حمزه ياماما انتى هاتكلينى ولا ايه
نورهان اه انا حامل ومش باكل لوحدي على فكره
حمزه يلا واحنا طالعين على المطار هناكل اي حاجه
حمزه ياحبيبى كده اريحلك كلها ساعه تناميها تصحي تلاقي نفسك فى البيت احسن ماتقعدى كام ساعه فى العربيه وتتعبي اسمعي الكلام
نورهان بتصميم ممكن تسمعي كلامي انت بقا المره ديه وتسيبنى على راحتي
نورهان لا ان شاء الله مش هاتعب انا حاسه نفسي كويسه انهارده
فى العربيه مع حمزه ونورهان كانوا خلاص فاضل ساعه ويدخلوا البلد نورهان كانت نايمه وصحيت بتعب
نورهان حمزه فاضل كتير
حمزه لاء ياحبيبتى خلاص قربنا نوصل حمزه بيبصلها شيفها تعبانه وهي مش بتشتكي نورهان انتي تعبانه
حمزه پخوف انا كنت عارف انك هاتتعبي
نورهان بتحاول تقلل خوفه وبتهاديه لاء لاء متعبتش انا كويسه وفجأه بتئن من الۏجع وبتغمض عينيها من الۏجع ومش قادره تبوح لحمزه حمزه شايفها پتتوجع وبتأن من الۏجع وكاتمه مش عارف يعمل ايه
حمزه بقلق نورهان طمنيني من فضلك
نورهان مش بترد وخلاص مش قادره تستحمل وفجأه شاف ميه كتير مغرقه بنطالون نورهان بصلها بقلق وهي بصتله بدموع
حمزه بعدم فهم ده معناه ايه
نورهان پبكاء ديه ميه البيبى ياحمزه بنتي فى خطړ وبدئت تزيد فى البكاء حمزه ايديك اعمل حاجه
حمزه پخوف مټخافيش هوديكى اقرب مستشفي وبتوتر كلمي ضحي نورهان مش قادره حمزه كلم عمار بسرعه يسأله يعمل ايه عمار جري على ضحي اللى كانت قاعده فى اوضتها عمار دخل بلهفه ضحي شافته اتخضت
ضحي بقلق فى ايه عمار پخوف حمزه اتصل يسألك على حاجه انزلي ورايا بسرعه نسيت التليفون تحت نزلت ضحي وكان الكل متوتر وقاعد على اعصابه شروق خاېفه و عماله تدعي ربنا حمزه اتصل ضحي ردت عليه والتليفون كان على مكبر الصوت
حمزه پخوف ضحي
ضحي معاك ياحمزه اتفضل
حمزه فى ميه كتير ڠرقت نورهان وهي تعبانه اوي
ضحي نورهان انتي سمعانى
نورهان پبكاء سمعاكي ياضحي
ضحي الميه ديه نزلت من امتي
نورهان بتعب معرفش بس مش من كتير
ضحي نورهان غير الميه حاسه بأيه تاني
نورهان مغص شديد اسفل بطنى وخبط فى ضهرى ومش قادره ابقا قعده وعندى احساس شديد بالتقيء
ضحي حطت ايديها على بقها وبتردد نورهان ديه ولاده ياحبيبتى
نورهان خاڤت وازدادت بكاء حمزه مسك ايديها وهو كمان خاف
ضحي نورهان اهدى متقلقيش تمام اهم حاجه حااسه بحركه البيبى كويس
نورهان ايوه ياضحي حاسه بيها
ضحي بأبتسامه اطمني ان شاء الله هتكونوا بخير وعشان تزيل القلق والخۏف جهزي نفسك عشان هتشوفي نور الصغيره وتابعت حمزه انت قدامك اد ايه
حمزه بقلق تقريبا اقل من ساعه
ضحي حمزه سوق بسرعه هستناك فى المستشفي
وهجهز كل حاجه على
________________________________________
ماتيجي
شروق بدموع ضحي نورهان هتبقا كويسه مش كده
ضحي يارب ياشروق يارب انا هطلع اكلم المستشفى على مااجهز
سلطانه انا كمان هاجي معاكم
مروان طب يلا اجهزوا كلكم واتحركوا كلهم على المستشفي
مره تانيه مع حمزه فى العربيه حمزه بيبص لنورهان پخوف وقلق مټخافيش هاتبقي كويسه
نورهان بدموع بنتي ياحمزه انا خاېفه عليها اوي
حمزه بطمأنينه متقلقيش ان شاء الله انتو الاتنين هتبقوا كويسين
حمزه
عمال بيدعي ربنا يوصل بقا الطريق ليه طويل مش بيخلص نورهان التعب والۏجع بيزيد عليها وحصل اللى كان غير متوقع حركه البيبى قلت وكمان بقا فيه ډم اصبحت نورهان والبيبى فى خطړ اخيرا وصلوا المستشفى وكانت نورهان خلاص فقدت كل طاقتها
مروان وعمار كانوا اول اللي في استقبالهم مروان فتح باب نورهان وكان عايز يشيلها نزل حمزه بسرعه البرق وشالها هو وساب ابواب عربيته مفتوحه دخل بيها يجري كان الممرضين جايين بالنقاله
حمزه بقلق وخوف عمار انا عايز ادخل معاها
عمار تعالي هنحاول
شروق شافتها كده اڼهارت من العياط في مروان اللي هو كمان كان زعلان قوي نورهان ماسكه ايد حمزه وضاغطه عليها قدام غرفه العمليات الدكاتره بيمنعوا حمزه
نورهان بدموع ما تسيبنيش يا حمزه انا خاېفه قوي
حمزه بتصميم هدخل واللي يحصل يحصل
ضحى للممرضين جهزوه من فضلكم
دخلت ضحى وعمار وحمزه مع نورهان الدكاتره قرروا اعطاء نورهان بنج نصفي لبطء نبضها وكثره الډماء اللي نزفتها نورهان ماسكه ايد حمزه باحكام وهو كمان ماسك ايديها باحكام شديد بس مودي وشه الناحيه التانيه
نورهان بتعب حمزه انت مش باصص لي ليه
حمزه بص لنورهان وعينه مليانه دموع انا هنا معاكي يا حبيبتي
نورهان ابتسمت بحب ما تسيبش ايدي يا اسد مش مطمنه غير وانت جنبي
حمزه بحب انا معاكي اهو شدي حيلك انتى
نورهان بدموع بحبك يااسد لو جرالي حاجه حمزه بسرعه قطع كلامها
حمزه هشششششششش ما تكمليش ارجوكي دخلنا اثنين وهنطلع ثلاثه ان شاء الله
ضحى اهدي يا نورهان بنتك كويسه
حمزه بيبص لعمار وهو كمان القلق تملكه وفجاه صړاخ الصغيره هز اركان غرفه العمليات تنفسوا الصعداء نورهان تنهدت براحه وطلبت منهم ممكن تجبيبوهالي تاني
للمره التانيه عمار جبها لنورهان نورهان اشتمت رائحه صغيرتها بشده وحب وبدئت عنيها تغرب
عمار لاحظ نورهان خد البنت بسرعه
حمزه پبكاء متسبينيش يانورهان خليكى معايا نورهان الصغيره عيزاكى وانا مقدرش اعيش من غيرك نورى حبيبتى يانور عشان خاطرى خليكي معايا وغمضت نورهان عنيها وهي متمسكه بأيد الاسد
حمزه بصوت جهورى وصړاخ نورهااااااان نورهاااااان يتبع
بقلم شيماء عبد الحكم عثمان
الفصل السابع عشر من هنا