حكاية اليتيمة بقلم نورهان اشرف

يلا ادامى
خرجت هند من الاوضه وخلفها عزت يحمل الصغير بين يده
ام عند فضه قفلت التلفون و دخلت مكتب صابرصابر الحقنى البت فى مصېبه الحيوان اللى اسمه عزت طلقها من عمار و اتجوزها هو
صابر بجديةطب و انتى اى اللى فرقك معاكى يا فضه وبعدين حته عشان العيال يتكتب باسم ابوه
فضه اى اللى انت بتقوله ده يا صابر بقولك اى انا مش ناقصه فلسفه بتاعتك انا عاوزه اسافر لبنتى دلوقتي البنت ھتموت من العيط وانا مش هسبها لوحدها

صابر بهدوء حاضر يا فضه اجهزى وانا هحجز فى اى طياره نزله القاهره
ام عند وفاء كنت تجلس هى و شاكى
وفاء بسخرية لا شوفتى البيت يا ختى يعنى واخده ابنى سلامه عشان ترجع لحبيب القلب لا وحيات مقصيصي دول لطين عشتها هى و اهلها
شاكي بستغراببس انا
مش فاهمه ازاى
ابنك قبل يتجوز طليقت صاحبه اكيد فى سر
وفاء سر اى وبتاع اى انا اول ماشوفت البيت دى مرتحتش ليها بت شكلها تلعب بالبيضه و الحجر
شاكى بحزن بس كدا احنا لازم نحذر دولت منها وانتى عارفه دولت غلبانه و طيبه والبت دى حربايه
وفاء بقوه مين هو انا هسيب امها ده كفايه انها ضحكت على ابنى
نظرات لها شاكى بابتسامه و سكتت
دخل عزت البيت وهو يحمل الصغير وذهب الى امه
عزت بهدوءشيلى حفيدك يا ماما
دولت بحزن شوفت يا عزت اخر تصرفاتك الغلط حرمت نفسك حته من انك تستمتع ب ابسط حق من حقوقك انك تكون مع ابنك فى اول يوم ليه فى الدنيا و لولا ستر ربنا مكنتش هتعرف اصلا ان ليك ابن
نظر عزت الى امه بخجل وقال  انا فعلا ندمان يا امى على كل اللى حصل
اخذت دولت الطفل من عزت و نظرات الى هند وقال ت
اطلعى يا بنتى انتى و جوزك ارتاحوا وانا زين هينام معايا النهارده
هند باسفبس انا مش بعرف انام غير وهو معايا
مسكها عزت من وسطها وقال  بابتسامه باردهلا معلش انهارده
اليتيمه_والوحش الثالث عشر
ابعد ايدك بدل ما توحشك يا حلو
شكلك عاوزنى اكملى و مكسوفه تقولى صح بس مفيش مشكله انا تحت امرك يا قمر
قال  كدا ونظر الى امه مهما سمعتي صوت يا حاجه اعملى نفسك مش سامعه
قال  كدا وطلع السلم تحت نظرات دولت المصدمه من بجاحت ابنها
خدت دولت زين اوضتها
محمد اى ده يا دولت
دولت بسخرية  ابنك البجح اللى مشفش ربع ساعة تربيه رامه الواد ليا واخد مراته
محمد بهدوءعادى يا دولت ده عزت وبعدين تعالى هنا الواد ده هينام فين
دولت بحب وهى تمسح على راس الصغير اكيد هينام معي انت عارف انى كنت هتجنن عليه من ساعت لم عرفت حكايه هند وكمان لم عرفت انها ولدت الولد اللى هيكون وريث عائله التهامى
محمد بسخرية لا يا ماما مش هينام هنا وبعدين هو لو نام هنا انا هنام فين
دولت بسخرية السح اندح امبوا الواد طلع لابوه وانا اللى مصدومه فى عزت ونسيت انى عندى بلوه اكبر بقولك اى يا محمد احترم سنك ياخويا ده انت رجليك و القپر عيب يا جدو
محمد پصدمهرجلى و القپر وجدو طب بقولك اى يا دولت خدى حفيدك واطلعى برا عشان موركيش جدو ممكن يعمل فيكى اى
نظرات له دولت بابتسامه وخرجت من الاوضه بكل هدوء
ام عند عزت انزل هند على الفراش وقال ها تعال بقا
هند پ ڠضب اقسم بالله لو قربت مني هضربك انا بقولك اهو
عزت بسخرية لا
قال  كدا قامت هند بسرعه وقال ته بقولك اى ما تحترم نفس اهلك بقا
عزت ثانيه واحده وهتشوفى الاحترام بجد
قال  كدا و قرب منها بهدوء وفجاه شعر بآلام شديدة 
عزت پصدمه اهههههه يا بنت الكلب
هند بقرفاحترم لسانك بقا وبعدين دى قرصت وادن يا قط مره كمان و
قال ت كدا
وجريت على الحمام
ام عزت قال  بالاموحيات امى لاربيك يا بنت المستخبي بقا انا عزت التهامى يحصل فيا كدا من واحده عشره سنتي
بعد مرور ثلاث ساعات استيقظ اهل المنزل على صوت صړاخ فى بهوا القصر
يا هند انتى فين وفين الجعر اللى عامل نفسه راجل وهو ميسواش فى سوق الرجاله تلاته ابيض فين الرجل النص قوم
كان هذا صوت فضه الغاضب
فى اى يا وليه يا عقربه انتى وبعدين فى واحده تقول على جوز بنتها كدا
كان هذا صوت عزت الغاضب بسبب نظرات امه له
فضه بردح جوز ده انت جوز الشربات احسن منك يا راجل من غير اماره يا طعم من غير صناره يا احمد يا عمر
عزت پ ڠضب  احمد يا عمر انا عزت التهامى يتردحلى من عيله نفرين و طفايه
صابر پ ڠضب  عيب كدا يا عزت
عزت پصدمه عيب يا مين يا حج هو انت مش قاعد ولا انت بتحضر خڼاقه فى حته تانيه ولا اى بظبط مع العائلة دى
دولت پصدمهاى يا عزت اللى انت بتقوله ده عيب دى حماتك
محمد پ ڠضب ده عيل مشفش بربع جنيه ربايه قولى يا حاجه كل اللى عندك انا ابنى غلطان ويستحق اكتر من كدا انا قعدت اقوله يابنى مينفعش يابنى ليها اهل يابنى كدا غلط بس هتعملى اى فى طيش الشباب بقا يا حجه
صابر بجديةبس ينفع اللى ابنك
عامله كدا يا حج يعنى تبقا متجوزه واحده و جايه معاه القاهره وامها تتصل بيها تقول ان البيه المحترم خله جوزها يطلقها عشان البيه يتجوزها
عزت پ ڠضب  بقولكم اى انا مش فاضي
للكلام الفارغ ده انا طالع انام وانتى يا وليه يا حربايه انا مش عاوز اسمع صوتك تانى وانتى ياهند يلا اطلعى فوق بدل وحيات امى اللى قعده هناك دى اۏلع فى امك يلا
قال  كدا وطلع اوضته واخد هند
ام محمد خد كل من دولت و فضه و صابر غرفه المكتب
فضه بهدوء شايف ابنك قليل الادب عمل معايه ايه اقسم بالله العظيم انا مسكا لساني عليه بلعافيه
دولت بسخريهمسكه اى يا فضه ده انتى ردحتى للولد
وبعدين احنا قولنا تعملى مشكله مش تفرشي الملايه ولا انت اى رايك يا استاذ صابر
صابر بهدوء يا مدام دولت المفروض ان احنا منعرفش انه اتجوز البنت وكمان المفروض نظبط الدور ادام البنت كمان يعنى مكنش ينفع غير كدا
محمد بجدية صابر و فضه معاهم حق وبعدين انا عاوزك يا مدام فضه تطلعي عين ابنى وانتى يا دولت تعملى نفس الحكاية مع هند الولد و البنت دول لازم كل واحد يعرف غلطه عشان يتعلموا الدرس مظبوط
فضه بجديةانا بشكرك يا استاذ محمد لولا وقفتك معانا انا وبنتي وانك صدقت اللى حكيته كان زمان 
محمد بابتسامه مدام فضه دى مش غلط بنتك بس ده غلط ابنى وانا مش عاوز حاجه غير انى اربي ابنى لان فشلت فى تربيته زمان ومش هسيبه كدا على طول يلا بقا اطلعى نامى مع بنتك مش هى واحشتك برضوا
فضه بحزن مصطنعده انا قلبي بيتقطع عليها 
قال ت كدا وخرجا من المكتب بتاع محمد وطلعت على جناح عزت
كان نايم عزت على الفراش بهدوء ولكن قطعه صوت طرقات على الباب
عزت پ ڠضب  ام اليوم اللى مش راضي يخلص ده
قام وفتح الباب لقاء فضه فى واشه
عزت پ ڠضب خير
فضه يلا اطلع انخمد مع امك انا هنام هنا مع بنتى
قال ت كدا و دخلت وقفلت الباب فى وش عزت
يتبع
اليتيمه_والوحش الرابع عشر
قومى ياختى قومى يا حيلت امك هو انتى هتخلصي الموضوع على كدا
طب اعمل اى بس يا ماما ده انا عاوزه اۏلع فيه و في نفسي
فضه بهدوء بصي يا بت انا حسه ان حماتك حربايه وعمله نفسها بنت برن ديلوا
هند لا يا ماما دى باين عليها طيبه
هند بجديةازاى بس يا ماما اللى انتى بتقولى ده
فضه بجديةاسمعي كلامى و بلاش كلام كتير
حركت هند راسها بيجاب
فى صباح اليوم التالى كنت تنزل هند من على الدرج بركض بسبب بكاء صغيرها
هند بحب وهى تاخذ زين 
دولت مالك يا حبيب ماما فيك اى يا روحي
لم تتحمل هند ذلك الكلام واخذت تبكى بحزن وتقولحرام عليكم انا عارفه انى غلط و عارفه انى مجرمه بسبب انى اتخليت عن نفسي بسبب الظروف بس خلاص انتوا ليه مش بتعملوا حاجه غير انكم بټكسروا فيا كانى انا المخطأة الوحيده فى العالم وكلكم ملائكة بس لا مفيش حد ملاك الغلط فيكم كلكم بس مشكلتي انى ربنا كشف ستري مش اكتر من كدا بس خلاص
شعرت دولت بالحزن على تلك الفتاه ولكن حاولت ان تمثل الشجاعه وقال توانتى فكره ان الكلام العبيط ده هيدخل عليا بصي بقا يا بتاعه انتى انتى هنا مجرد صوره مش اكتر وده مش عشان خاطر سواد عيونك لا بالعكس هو عشان خاطر العيل الصغير اللى على ايدك لانك من غير متسوايش حاجه بنسبه لينا واعرفي انك هنا زوجت ابنى ادام الناس فقط لا غير
دولت بسخرية  والله يا حبيبي انت و هي فى الجزمه انا كل اللى فارق معايا العيل الصغير غير كدا مفيش ويلا غور من واشي انت و هى ولا اقولك انا اللى هسبهلك مخضره
قال ت كدا وطلعت اوضتها وسبت كل من عزت و هند مصډومين
عزت پصدمه امى بتردحلى دولت السلحدر بقت كانها قعده فى السوق بتبيع خضار
قال  كدا وبص لهند اللى كنت دموعها نزله وقال ها امى اتعلمت من امك
هند پ ڠضب بقولك اى يا عزت انا لازم اطلق الولد وخلاص اتكتب باسمك وكمان بقا فى قسيمه جواز يبقا خالص مفيش حاجه تانى
هند پ ڠضب  وانت مالك
يا شيخ ابعد عنى قرفتنى كتك نيله
قال ت كدا ومشيت وسبت عزت ينظر لها هى الاخره پصدمه
كتك نيله وانت راجل مهزء كدا ملكش كلامه حته مش عارف تحكم على بيتك
عزت بصړاخ لا كدا كتير يا عم صابر حته انت يا راجل يا كيوت بټشتم فيا في اى هو حد مصلتكم عليا
صابر بسخرية  يابنى افهم الست عاوزه الراجل اللى يحكمها يبقا راجل مش كيس جوافه
عزت بسخرية  ونبي اسكت انت انت عاوز تفهمنى انك بتقدر على فضه
صابر بسخرية  يا بنى فضه دى پتخاف منى بس انا الى عامل ليها برستيج
قال  كدا وساب صابر لوحده
فى منزل عمار كان يجلس مع ولدته على طولت الفطار
وفاء بسخرية  اى يا بيه مش ناوى تقولى اى سبب الجوازه دى و الطلق
عمار بهدوءيا ماما انسي الموضوع ده خالص بقا لانى زهقت منه
وفاء پ ڠضب  انساه اى بس و هباب اى بقولك اى انا زهقت منك ومن قرفك انا هروح
اقعد عند خالتك يومين وكمان احضر
خطوبه نجمه بنتها
توسعت اعين عمار پ ڠضب  اى اللى انتى بتقولى ده يا ماما خطوبه اى وقرف اى
عمار پ ڠضب  طب بصي بقا يا وفاء عشان تبقي عارفه لو نجمه اتخطبت هيبقا يوم مۏتها هى و عريس الغبره بتاعها
قال  كدا وخرج من الفيلا وذهب